Urodzony 11 listopada 1907 w Moskwie, zmarły 5 stycznia 1974 tamże, zdobywca I nagrody I Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Teraz na antenie
undefined - undefined
Następnie
undefined - undefined
Teraz na antenie
undefined - undefined
Następnie
undefined - undefined
Zwycięzca w 1927 roku.
Lew Oborin Foto: Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji, styczeń 1927/wikimedia/domena publiczna
Urodzony 11 listopada 1907 w Moskwie, zmarły 5 stycznia 1974 tamże, zdobywca I nagrody I Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Pianista, pedagog. Absolwent Szkoły im. Gniesinych oraz Konserwatorium Moskiewskiego w klasie fortepianu i kompozycji. Wygrana w Konkursie Chopinowskim stała się początkiem jego międzynarodowej kariery pianistycznej. Niedługo po powrocie do Moskwy rozpoczął pracę pedagogiczną w Konserwatorium. Wielu kompozytorów współczesnych powierzało mu premiery swych utworów, m.in. Wissarion Szebalin, Mikołaj Miaskowski, Sergiej Prokofiew, Dymitr Szostakowicz i in. W latach 1941–1963, wraz ze skrzypkiem Dawidem Ojstrachem i wiolonczelistą Światosławem Knuszewickim, tworzył trio, które zyskało sławę światową.
***
Narodowy Instytut Fryderyka Chopina 2016