wiki Alexander Uninsky 1200.jpg

Aleksander Uniński - Mazurek op. 63 nr 2

Uninski op 63 nr 2.mp3

Aleksander Uniński - Mazurek e-moll op. 41 nr 2

Uninski op 41 nr 2.mp3

Aleksander Uniński - Mazurek D-dur op.33 nr 3

Uninski op 33 nr 3.mp3

Aleksander Uniński - Mazurek b-moll op.24 nr 4

Uninski op 24 nr 4.mp3

Aleksander Uniński - Mazurek a-moll op.17 nr 4

Uninski op 17 nr 4.mp3

II Konkurs odbył się, zgodnie z pierwotnym zamysłem organizatorów, 5 lat po pierwszej odsłonie chopinistycznych zmagań. W marcu 1932 roku zjechało do Warszawy 89 pianistów z 18 państw. Konkurs cieszył się ogromnym zainteresowaniem publiczności i przyciągnął korespondentów z różnych zakątków świata. Do prac jury zaproszono wybitne osobistości muzyczne z zagranicy. Gościem honorowym był Maurice Ravel, który podczas koncertu 11 marca prowadził wykonanie swoich utworów: Koncertu fortepianowego G-dur oraz La valse.
Podczas finału Konkursu zdarzyła się rzecz bezprecedensowa: z powodu protestu węgierskiego pianisty Imré Ungára, który nie chciał zgodzić się na przyjęcie I nagrody ex aequo z Alexandrem Unińskim (reprezentant niezależny), zarządzono losowanie. Niewidomemu węgierskiemu pianiście los nie sprzyjał: Ungár otrzymał II nagrodę. Uniński zaś dodatkowo otrzymał nagrodę Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków.
***
Narodowy Instytut Fryderyka Chopina 2016

1932. Nagroda Polskiego Radia dla Alexandra Unińskiego