Wariacje Kalkbrennera

13 stycznia 1833 r. Fryderyk Kalkbrenner (1785–1849), pianista, kompozytor, pedagog pisze Variations brillantes sur une Mazourka de Chopin op. 120. Za temat swego dzieła obiera początkową 12-taktową frazę Mazurka B-dur op. 7 nr 1 Fryderyka, z której wysnuwa pięć numerowanych wariacji, zakończonych kodalnym, wirtuozowskim Presto. Utwór wydrukował Schlesinger w Paryżu (1834). W rewanżu Chopin, niedoszły jego uczeń, dedykuje mu swój I Koncert fortepianowy e-moll op. 11. Pianistyczne i pedagogiczne talenty Kalkbrennera cenili poza Chopinem m.in. Liszt, Schumann i Mendelssohn.