W ten weekend w Poznaniu i w Antoninie kończy się Festiwal Polskiego Radia Chopin, którym świętujemy swoje 1. urodziny. Wszystkie koncerty tej imprezy transmitowane są na żywo na naszej antenie. W niedzielę - prawykonanie „Arabesek” Mykietyna!
Polskie Radio Chopin swoje pierwsze urodziny świętuje własnym festiwalem. Koncentruje się on na pianistyce, ale do Chopina podchodzi od strony kontekstowej: mało będzie jego własnej muzyki, natomiast muzyka innych twórców – od XVIII do XXI wieku – będzie wchodziła w nią z dialog. Z Chopinem, a także z idealnie chopinowskim miejscem, część koncertów bowiem odbywać się będzie w Pałacu w Antoninie, w którym nastoletni Fryderyk gościł u muzykalnego księcia Radziwiłła („muzykalny” to mało powiedziane: książę był nie tylko wiolonczelistą, dla którego Chopin napisał swojego wiolonczelowego Poloneza, lecz i kompozytorem, twórcą jedynej muzycznej wersji Fausta, która podobała się Goethemu). To jednocześnie jedyne związane z Chopinem miejsce w Polsce, jakie nie uległo zmianom i faktycznie pozostaje takim, jakie znał kompozytor. Pozostałe koncerty będą miały miejsce w Poznaniu, siłą rzeczy więc do sal koncertowych zapraszamy przede wszystkim słuchaczy z Wielkopolski, lecz do słuchania koncertów - wszystkich: na antenie Radia Chopin. Festiwal zgromadzi kilkoro z najlepszych polskich pianistów średniego i młodego pokolenia.
Poniżej szczegółowy program imprezy, wraz z biogramami artystów. Dodajmy, że także nasz festiwal cieszyć się będzie prawykonaniem: podczas finałowego koncertu Hubert Rutkowski po raz pierwszy zagra publicznie skomponowane specjalnie dla Polskiego Radia Chopin Dwie arabeski Pawła Mykietyna.
KONCERT 1: PIANISTYCZNE MIKROKOSMOSY: OD SCARLATTIEGO DO RACHMANINOWA
Sala Biała Urzędu Miasta, Poznań, Plac Kolegiacki 17, g. 18.00
JAN KRZYSZTOF BROJA – fortepian
DOMENICO SCARLATTI (1685-1757):
Sonata A-dur K. 101
Sonata f-moll K. 466
Sonata F-dur K. 17
JOHANNES BRAHMS (1833-1897):
Intermezzo b-moll op. 117 nr 2
Intermezzo a-moll op. 118 nr 1
Intermezzo A-dur op. 118 nr 2
CLAUDE DEBUSSY (1862-1918):
Preludia z I tomu:
X La Cathédrale engloutie
IV Les Sons et les Parfumes tournent dans l’air du soir
VII Ce qu’a vu le vent d’Ouest
Preludia z II tomu:
VII La Terrasse des audiences du claire de lune
VIII Ondine
XII Feux d’Artifice
[przerwa]
FRYDERYK CHOPIN (1810-1849):
Nokturn cis-moll op. 27 nr 1
Nokturn Des-dur op. 27 nr 2
SIERGIEJ RACHMANINOW (187-1943):
II Sonata b-moll op. 36
- Allegro agitato
- Non allegro - Lento
- Allegro molto
KONCERT 2: RONDO ALLA POLACCA
Pałac Myśliwski Książąt Radziwiłłów, Antonin, ul. Pałacowa 1, g. 12.00
LUDWIG VAN BEETHOVEN (1770-1827):
Polonez C-dur op. 89
WOLFGANG AMADEUSZ MOZART (1756-1791):
Fantazja c-moll KV 475
JAN SEBASTIAN BACH (1685-1750):
Suita francuska G-dur BWV 816
[przerwa]
APOLINARY KĄTSKI (1825-1879):
Variations brillantes sur la Cracovienne op. 45
ALEKSANDER TANSMAN (1897-1986):
3 Mazurki z zeszytu pierwszego
FRYDERYK CHOPIN (1810-1849):
Scherzo h-moll op. 20
WŁADYSŁAW SZPILMAN (1911-2000):
Mazurek f-moll
FRYDERYK CHOPIN
Polonez fis-moll op. 44
KONCERT 3: CZARODZIEJSKIE FLETY: OD VIVALDIEGO DO GÓRECKIEGO
Pałac Myśliwski Książąt Radziwiłłów, Antonin, ul. Pałacowa 1, g. 12.00
AGATA KIELAR-DŁUGOSZ – flet
ANDRZEJ JUNGIEWICZ – fortepian
Duet kwiatów na 2 flety i fortepian
TADEUSZ SZELIGOWSKI (1896-1963):
Sonata na flet i fortepian
WITOLD LUTOSŁAWSKI (1913-1994):
Trzy fragmenty na flet i fortepian
FEYDERYK CHOPIN (1810-1849):
Wariacje E-dur na temat „Non piu mesta” z opery "Kopciuszek" Rossiniego na flet i fortepian
ANTONIO VIVALDI (1678-1741):
Trio Sonata g-moll RV 104 na 2 flety i fortepian
Widnokręgi na 2 flety i fortepian
KAROL SZYMANOWSKI (1882-1937):
Pieśń kurpiowska na flet i fortepian
HECTOR BERLIOZ (1803-1869):
L'enfance du Christ op. 25 na 2 flety i fortepian
HENRYK MIKOŁAJ GÓRECKI (1933-2010):
Valentine Piece op. 70 na flet i dzwonek
FRANCISZEK DOPPLER (1821-1883):
Nokturn op. 19 na 2 flety i fortepian
KONCERT 4: MIĘDZY ROMANTYCZNĄ WARSZAWĄ A MODERNISTYCZNYM POZNANIEM
Aula im. Gerarda Labudy, Collegium Historicum, Poznań, ul. Umultowska 89d, g. 18.20
KATARZYNA HOŁYSZ – sopran
MIŁOSZ SROCZYŃSKI – fortepian
FRYDERYK CHOPIN (1810-1849):
Życzenie – sł. ludowe (tłumaczenie Ludwik Osiński)
Piosnka litewska – sł. Stefan Witwicki
Śliczny chłopiec – sł. Bohdan Zaleski
Wiosna – sł. Stefan Witwicki
Leci liście z drzewa – sł. Wincenty Pol
IGNACY JAN PADEREWSKI (1860-1941):
Legenda As-dur op. 16 nr 1
STANISŁAW MONIUSZKO (1819-1872):
Pieśń wieczorna (Po nocnej rosie) – sł. Władysław Syrokomla
MIECZYSŁAW KARŁOWICZ (1876-1909):
Pamiętam ciche, jasne, złote dnie – sł. Kazimierz Przerwa-Tetmajer
KAROL SZYMANOWSKI (1882-1937):
Daleko został cały świat – sł. Kazimierz Przerwa-Tetmajer
IGNACY KOMOROWSKI (1824-1857):
Kalina – sł. Teofil Lenartowicz
FELIKS NOWOWIEJSKI (1877-1946):
Muzyka mojej duszy – sł. Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Róże dla Safo op. 51 nr 1 – cykl pieśni do słów Kazimiery Iłłakowiczówny
Aula im. Gerarda Labudy, Collegium Historicum, Poznań, ul. Umultowska 89d, g. 18.00
Wykład prof. UAM dr. hab. Wiesława Ratajczaka pt.
Młody geniusz i wielkopolska publiczność w powieści Gustawa Bojanowskiego „Tydzień w Antoninie”.
KONCERT 5: FORTEPIANOWE FANTAZJE, SCENY I ARABESKI
Aula Artis, Collegium da Vinci, Poznań, ul. Kutrzeby 10, g. 18.00
HUBERT RUTKOWSKI – fortepian
GEORGE CRUMB (*1929):
Dream Images (Love-Death-Music) – Gemini z Makrokosomos I
LUDWIG VAN BEETHOVEN (1770-1827):
Sonata cis-moll op. 27 nr 2 „Quasi una fantasia”
- Adagio sostenuto
- Allegretto
- Presto agitato
LUCIANO BERIO (1925-2003):
Brin z cyklu 6 Encores
TEODOR LESZETYCKI (1830-1915):
Barkarola op. 39
[przerwa]
PAWEŁ MYKIETYN (*1971):
Dwie Arabeski – prawykonanie kompozycji zamówionej przez Polskie Radio Chopin
ROBERT SCHUMANN (1810-1856):
Kinderszenen op. 15
ALEKSANDR SKRIABIN (1872-1915):
IV Sonata Fis-dur op. 30
- Andante
- Prestissimo volando
Najwybitniejszy polski kompozytor średniej generacji, z jednakowym powodzeniem spełniający się na polu muzyki symfonicznej, kameralnej, wokalno-instrumentalnej, teatralnej i filmowej. Autor szeregu kompozycji uznanych przez polską i zagraniczną krytykę za kamienie milowe w rozwoju muzyki współczesnej. Do najważniejszych kompozycji artysty, pisanych często na zamówienia najlepszych wykonawców i prestiżowych instytucji, zaliczyć należy: 3 for 13 (1994, utwór wyróżniony I nagrodą na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorskiej UNESCO w Paryżu w 1995), Epiforę na fortepian i taśmę (1995, utwór wyróżniony I nagrodą na Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej w Amsterdamie w 1996), Eine kleine Herbstmusik na 11 instrumentów (1995), Sonety Shakespeare’a na sopran męski i fortepian (2000), operę kameralną Ignorant i Szaleniec (2001), II Kwartet smyczkowy (2006), II Symfonię (2007, utwór wyróżniony Nagrodą Mediów Publicznych „Opus” w 2008), Pasję według św. Marka (2008), III Symfonię na alt i orkiestrę (2011), Koncert na flet i orkiestrę (2013), operę Czarodziejska góra na głosy i elektronikę (2015, za którą artysta otrzymał nagrodę Koryfeusz w 2016), Herr Thaddäus na bas i elektronikę (2017), Dwie Arabeski na fortepian (2018). Ponadto Paweł Mykietyn od ponad ćwierćwiecza stale współpracuje z reżyserem Krzysztofem Warlikowskim oraz tworzy muzykę filmową, m.in. do obrazów Andrzeja Wajdy (Tatarak, Wałęsa. Człowiek z nadziei), Małgorzaty Szumowskiej (Ono, 33 sceny z życia, W imię) czy Jerzego Skolimowskiego (Essential Killing, 11 minut). Za muzykę filmową kompozytor zdobył szereg prestiżowych nagród – m.in. dwukrotnie Polską Nagrodę Filmową („Orły”), pięciokrotnie nagrodę główną na Festiwalu Filmowym w Gdyni oraz Prix France Musique Sacem dla najlepszego europejskiego kompozytora muzyki filmowej 2012 roku (za ścieżkę dźwiękową do Essential Killing).
Pianista kształcący się m.in. u Wolfganga Hessa w Dr. Hoch’s Konservatorium we Frankfurcie nad Menem oraz na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie u Alicji Palety-Bugaj. Swoje umiejętności pianistyczne doskonalił pod kierunkiem Jana Ekiera, jako jego ostatni student. Jan Krzysztof Broja jest laureatem międzynarodowych konkursów pianistycznych w Hanau (1989), Brunszwiku (1991) Bukareszcie (1995), Wilnie (1999) oraz Pasadenie – Los Angeles (2002). Artysta występuje regularnie w prestiżowych salach Europy, Ameryki Południowej, Bliskiego Wschodu, Stanów Zjednoczonych i Japonii, a trasa koncertowa upamiętniająca dwusetne urodziny Fryderyka Chopina obejmowała dwadzieścia pięć entuzjastycznie przyjętych koncertów symfonicznych i solowych w najważniejszych centrach muzycznych Rosji, Ukrainy i Białorusi.
Pianista wystąpił z serią recitali w Kolumbii, gdzie pełnił też funkcję jurora podczas Międzynarodowego Festiwalu Pianistyki w Bucaramanga oraz prowadził kursy mistrzowskie. Koncertował także na wielu innych międzynarodowych festiwalach pianistycznych m.in. w Bratysławie, Brześciu, Belfaście, Ravello i Moskwie.
Dokonał rejestracji archiwalnych dla stacji radiowych i telewizyjnych w Polsce, Niemczech, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Japonii, Kolumbii, Brazylii, Stanów Zjednoczonych i Rosji. Nagrał muzykę kameralną Fryderyka Chopina na fortepianie z epoki w serii „The Real Chopin” oraz dwukrotnie IV Symfonię koncertującą op. 60 Karola Szymanowskiego. Pierwsza płyta CD z nagraniem IV Symfonii dla wytwórni Naxos obok innych wyróżnień fonograficznych otrzymała w 2010 roku w USA nominację do Nagrody Grammy.
Urodzony w Warszawie pianista jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie studiował pod kierunkiem Teresy Manasterskiej, Joanny Ławrynowicz i Alicji Palety-Bugaj. Ukończył również z wyróżnieniem studia Masters of Music w Royal College of Music w Londynie w klasie Kevina Kennera oraz studia podyplomowe na fortepianie u Vanessy Latarche i na instrumentach historycznych u Geoffrey’a Goviera. Artysta doskonale czuje się w repertuarze klasycznym i romantycznym, który z powodzeniem wykonuje na instrumentach współczesnych oraz tych z epoki. Prowadzi również wykłady i warsztaty z gry na instrumentach historycznych.
W 2010 roku pianista zdobył II nagrodę (pierwszej nie przyznano) w Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Mariańskich Łaźniach w Czechach. W tym samym roku znalazł się w grupie czterech pianistów reprezentujących Polskę w II etapie XVI Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie. Swoimi koncertami na całym świecie (m.in. Chiny, Japonia, Włochy, Grecja, Niemcy, Algieria, Etiopia, Chile) konsekwentnie popularyzuje muzykę polską, regularnie współpracując z takimi dyrygentami, jak Alun Francis, José Maria Florêncio czy Jacek Kaspszyk. Jako kameralista występuje z Tobiasem Kochem, Marcinem Maseckim, Maciejem Frąckiewiczem oraz zespołami Atom String Quartet, Royal String Quartet i Meccore String Quartet. W lipcu 2017 pianista wystąpił u boku Scharoun Ensemble der Berliner Philharmoniker. Do dokonań fonograficznych pianisty należy wydana przez NIFC debiutancka solowa płyta z utworami Chopina oraz nagrana dla wytwórni CD Accord płyta „Modern Soul”, na której Marek Bracha towarzyszy wybitnej skrzypaczce Agacie Szymczewskiej. W październiku 2016 w sali kameralnej NOSPR-u odbył się koncert promujący nagranie. Płyta otrzymała nagrodę „Supersonic” prestiżowego magazynu Pizzicato. Marek Bracha jest reprezentowany i rekomendowany przez Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.
Flecistka, propagatorka muzyki polskiej. Absolwentka studiów solistycznych w Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz studiów podyplomowych w Hochschule für Musik w Weimarze oraz Yale University w New Haven. W ramach stypendium Erasmus doskonaliła również swoje umiejętności w Hochschule für Musik und Theater w Lipsku oraz na wielu mistrzowskich kursach fletowych. Jest laureatką ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fletowych m.in. w Uelzen, Padwie, Ovadzie, Timisoarze oraz Viggiano.
Jako solistka i kameralistka czynnie koncertuje w kraju i za granicą. Była pierwszą flecistką Bayerisches Symphonieorchester München. Współpracowała również z Münchener Kammerorchester i Bach Collegium München. Grała pod batutą takich dyrygentów, jak Zubin Mehta, Mariss Jansons, Sir Colin Davis, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Agnieszka Duczmal, Helmuth Rilling. Była wieloletnią stypendystką fundacji Yehudi Menuhina Live Music Now. Dokonała szeregu nagrań archiwalnych, radiowych oraz fonograficznych. Do tej pory nagrała pięć albumów płytowych, głównie z twórczością współczesną, ale także muzyką kompozytorów XIX-wiecznych. W 2017 roku artystka otrzymała nominację do prestiżowej nagrody fonograficznej ICMA (International Classical Music Award) w kategorii koncert solowy za płytę Flute Reflections. Agata Kielar-Długosz jest również propagatorem muzyki najnowszej. Wielokrotnie prawykonywała koncerty jej dedykowane przez polskich i zagranicznych kompozytorów, które transmitowane były przez czołowe rozgłośnie radiowe. Wystąpiła w roli solistki ze wszystkimi orkiestrami w Polsce oraz zapraszana jest regularnie do współpracy z renomowanymi orkiestrami w Europie. Występowała w wielu prestiżowych salach koncertowych na świecie. Za wybitne osiągnięcia wyróżniana prestiżowymi nagrodami. Prowadzi liczne kursy mistrzowskie. W 2013 roku uzyskała stopień naukowy doktora sztuk muzycznych w zakresie instrumentalistyki.
Najliczniej w dotychczasowej historii uhonorowany polski flecista. Absolwent studiów solistycznych w Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz studiów mistrzowskich w Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse w Paryżu oraz w Yale University w New Haven. Jest zwycięzcą kilkunastu konkursów międzynarodowych, m.in. w Paryżu, Odense, Monachium oraz Viggiano. Jako solista występował najbardziej prestiżowych salach koncertowych. Współpracuje z wieloma renomowanymi orkiestrami. Grał pod batutą takich gwiazd jak Zubin Mehta, James Levine, Mariss Jansons, Jesús López Cobos, Jerzy Maksymiuk, Jacek Kaspszyk, Gabriel Chmura czy Agnieszka Duczmal.
W 2010 roku Łukasz Długosz miał swój debiut fonograficzny z London Symphony Orchestra, z którą nagrał płytę z koncertem fletowym Michaela Colina. Artysta dokonał wielu nagrań archiwalnych, radiowych i telewizyjnych w kraju i za granicą. Nagrał ponad dwadzieścia albumów płytowych zawierających w przeważającej części muzykę polską, które zostały bardzo wysoko ocenione przez krytykę polską i europejską i za które otrzymał wiele prestiżowych międzynarodowych nagród fonograficznych, w tym nagrodę International Classical Music Award (ICMA). Jego koncerty były wielokrotnie transmitowane przez najważniejsze rozgłośnie radiowe takie jak: BBC Radio 3, NDR, SWR, BR4, Deutschland Radio Kultur, Polskie Radio 2, Radio France, RMF Classic. Na swoim koncie ma szereg prawykonań kompozycji polskich i zagranicznych twórców, m.in. Enjotta Schneidera, Pawła Mykietyna, Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, Piotra Mossa, Michaela Colina, Pawła Łukaszewskiego, Jerzego Kornowicza, Macieja Błażewicza, Justyny Kowalskiej-Lasoń czy Marcela Chyrzyńskiego. Jest jurorem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fletowych. Prowadzi kursy mistrzowskie na całym świecie oraz reprezentuje Polskę na licznych międzynarodowych konwencjach fletowych. Reprezentował Polskie Radio na Międzynarodowym Forum Młodych wykonawców organizowanym przez EBU.
Za swoje osiągnięcia artystyczne był nominowany oraz otrzymał szereg prestiżowych nagród i stypendiów. Za wybitną działalność kulturalną i promocję kultury polskiej Łukasz Długosz został odznaczony medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Absolwent klasy fortepianu prof. Józefa Stompla oraz klas kameralnych prof. Marii Szwajger-Kułakowskiej i prof. Urszuli Stańczyk w Akademii Muzycznej w Katowicach. Obecnie jest wykładowcą w macierzystej Uczelni oraz nauczycielem w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych w Katowicach.
Brał udział w mistrzowskich kursach pianistycznych i muzyki kameralnej pracując pod kierunkiem m.in. Barbary Halskiej, Ryszarda Baksta, Rudolfa Buchbindera, Konrada Richtera.
Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki (1986/1987). Laureat konkursów pianistycznych na stypendia artystyczne Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1985 i 1986), Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej w Łodzi (1986) oraz Festiwalu Augustowskie Spotkania Młodych (1985) i innych.
Jako solista i kameralista występował w Polsce i za granicą, m.in. w Brazylii, Francji, Malezji, Niemczech, Pakistanie, Słowacji, Szwecji, Ukrainie.
Brał udział w wielu festiwalach m. in. Warszawska Jesień, Festiwal Prawykonań w Katowicach, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, Chantarelle Festiwal w Gołuchowie. Dokonał prawykonań muzyki najnowszej, licznych nagrań dla Polskiego Radia oraz dla TVP. Zrealizował nagrania płytowe m.in. z kontrabasistką Ireną Olkiewicz (Medytacja Thais), a także z pianistką Gabrielą Szendzielorz (Muzyka współczesnych kompozytorów śląskich dla 2 pianistów).
Zapraszany jako akompaniator na liczne kursy mistrzowskie współpracował z wieloma wybitnymi artystami.
Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Ekonomiczną w Poznaniu, a także Akademię Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w klasie śpiewu (sopran) prof. Krystyny Pakulskiej. Jest laureatką wielu konkursów wokalnych, jak również Międzynarodowych Przesłuchań Wokalnych Kammeroper Schloss Rheinsberg. Na stałe współpracuje z wieloma filharmoniami i orkiestrami w kraju i za granicą, na czele z Filharmonią Narodową w Warszawie. Miała zaszczyt współpracować z wieloma wybitnymi dyrygentami, jak Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Tadeusz Kozłowski, Andriy Yurkevich, Jose Maria Florencio Junior, Tadeusz Wojciechowski, Wojciech Rajski, Grzegorz Nowak. Szczególnym wydarzeniem w karierze był występ artystki w partii Madame w operze Francisa Poulenca Głos człowieczy (La voix humaine) we własnym, autorskim przekładzie na język polski, wystawionej w kompozytorskiej wersji z fortepianem w 2003 roku w Poznaniu, po raz pierwszy i jak dotąd jedyny w Polsce. Współpracuje z teatrami w Polsce i Niemczech, wykonując na ich scenach głównie pierwszoplanowe partie ze światowego repertuaru operowego. Wielkim triumfem artystki okazała się ostatnio (marzec 2016) kreacja Benigny w nowej inscenizacji Czarnej maski Krzysztofa Pendereckiego w reżyserii Marka Weissa-Grzesińskiego w Operze Bałtyckiej i Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. We wrześniu 2016 odbył się nadzwyczajny recital wokalny śpiewaczki w Pałacu Prezydenckim – Belwederze w Warszawie. Często zapraszana jest do nagrań płytowych (w dorobku posiada dziewięć płyt CD) zarówno z repertuarem pieśniowym, muzyki dawnej i muzyki sakralnej, jak również największych dzieł operowych. Była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (rok akademicki 2000/2001), a także Bayreuther Festspiele (2002).
Pochodzi z Poznania i gra na fortepianie od 5. roku życia. Rozpoczął studia pianistyczne na poznańskiej Akademii Muzycznej pod kierunkiem Macieja Pabicha, a kontynuował w Hochschule für Musik, Theater und Medien w Hanowerze u Ewy Kupiec i Teppo Koivisto. W 2018 roku ukończył studia mistrzowskie pod kierunkiem Cédrica Pescii na Haute École de Musique w Genewie, które odbył dzięki stypendium fundacji Wilsdorf i dostał się na studia podyplomowe pod kierunkiem rosyjskiego wirtuoza Konstantina Scherbakova na Hochschule der Künste w Zurychu. Tylko w tym roku wystąpił m.in. z recitalami na the Holland International Music Sessions, zadebiutował w Londynie recitalem kameralnym w Charlton House oraz na zaproszenie Towarzystwa Przyjaciół Fundacji im. Ignacego Jana Paderewskiego w szwajcarskim Morges zagrał recital złożony z dzieł Paderewskiego i Chopina. Uczestnicząc w kursach mistrzowskich miał szczęście uczyć się u takich artystów, jak Janina Fiałkowska, Matti Raekallio, Katarzyna Popowa-Zydroń, Paul Gulda, Dmitri Bashkirov, Niklas Sivelöv, Emanuel Krasovsky, Corina Belcea, Helmut Deutsch. Jest laureatem licznych konkursów pianistycznych, m.in. w Rzymie, Nicei i Alessandrii, ćwiećfinalistą Honens International Piano Competition (2018) oraz wielu stypendiów polskich i szwajcarskich. Jest Ambasadorem Akademickiego Poznania, był także stypendystą kursów mistrzowskich Tel-Hai w Izraelu. Jako aktywny kameralista współpracuje szczególnie chętnie z sopranistką Katarzyną Hołysz, skrzypaczką Adą Witczyk i tenorem Pawłem Jeką. Występuje także na fortepianach historycznych (m.in. Winterreise F. Schuberta na Schubertiadzie w Genewie w 2017 roku), na których uczył się grać pod kierunkiem Zvi Menikera i Pierre Goy. Występuje regularnie w Polsce i w niemal całej Europie – m.in. w Niemczech, Szwajcarii, Francji, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Holandii i we Włoszech.
Pianista jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Anny Jastrzębskiej-Quinn. W latach 2005-2010 odbył studia podyplomowe w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu w klasie prof. Jewgenija Koroliova.
W 2007 roku wygrał Międzynarodowy Konkurs Chopinowski w Hanowerze. Otrzymał również wyróżnienie „Medalla per Unanimitat” na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Marii Canals w Barcelonie (2006). W 2013 roku został odznaczony prestiżową nagrodą Berengerg-Kulturpreis w Hamburgu. W ostatnich latach pasją Huberta Rutkowskiego stały się fortepiany historyczne. W roku 2013 nagrał płytę z wczesnymi utworami Claude’a Debussy’ego na fortepianie Erarda (1880), w roku 2018 ukazała się jego płyta z utworami Fryderyka Chopina na fortepianie Pleyela (1847) dla wytwórni Piano Classics.
Ważnym momentem w karierze Huberta Rutkowskiego było dokonanie nagrań płytowych nieznanych dzieł fortepianowych Juliana Fontany oraz utworów Teodora Leszetyckiego dla wytwórni Acte Prealable (2007, 2008). W Roku Chopinowskim 2010 artysta zrealizował nagranie „Pupils of Chopin” dla wytwórni Naxos. Od tego czasu prowadzi aktywną działalność koncertową w większości krajów Europy, Azji, Ameryki Łacińskiej i USA. Koncertował w ramach festiwali takich, jak m.in. Schleswig Holstein Musik Festival, Husum Klavierfestival, Ars Longa Music Festival w Moskwie, Festiwal Mozartowski w Warszawie, Festiwal Paderewskiego w Paso Robles (USA), Festiwal Artura Rubinsteina w Łodzi, Międzynarodowy Festiwal Paderewskiego w Warszawie. Pianista występuje z renomowanymi artystami i dyrygentami, takimi jak Lilya Zilberstein, Alexei Lubimov, Łukasz Borowicz, Martin Haselböck, Jamie Phillips, czy José Maria Florêncio. Hubert Rutkowski jest dyrektorem artystycznym Chopin Festival w Hamburgu, jak również inicjatorem i dyrektorem Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Teodora Leszetyckiego w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu. W kwietniu 2010 roku wygrał konkurs na profesora Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu, jako jeden z najmłodszych profesorów w Niemczech. Od tego czasu prowadzi własną klasę fortepianu, a od 2014 roku jest kierownikiem Katedry Fortepianu tejże uczelni.
