Palmejski mazurek

28 listopada  1838 r. podczas pobytu w willi So'n Vent na Majorce, Chopin naszkicował „Mazurka e-moll”, którego później włączył do opusu 41, obok trzech innych w tonacjach cis-moll, H-dur i As-dur. W liście do Juliana Fontany nazwał go „Palmejskim”, pisząc także znamienne słowa: „[…] jestem w Palmie. […] Żyję trochę więcej. [...] Jestem blisko tego, co najpiękniejsze. Lepszy jestem”. „Mazurek e-moll” uważany jest za jeden z najpiękniejszych i najbardziej smutnych chopinowskich utworów. O jego wielkiej sile ekspresji  przesądza język harmoniczny, odznaczający się bardzo nasyconym, a przy tym indywidualnym brzmieniem. Dysonansowe akordy nabrzmiałe żalem, tworzą specyficzny dla tego utworu koloryt i wyraz. (md)