Arbaleta

21 lipca 1830 r. Chopin powrócił do Warszawy po dwutygodniowym pobycie u Tytusa Woyciechowskiego w Poturzynie. Przyjaciele nie widzieli się ponad rok i nawet małomówny zazwyczaj Tytus miał wiele do opowiadania. Obaj objeżdżali pola, przysłuchiwali się miejscowym śpiewom, uczestniczyli w wiejskich potańcówkach. W poturzyńskim dworze bardzo często razem koncertowali. Tytus miał znakomite wyczucie muzyki, dysponował delikatnym i miękkim uderzeniem, co bardzo podobało się Fryderykowi. Obok tych zajęć, gospodarz uwielbiający żołnierkę, uczył swego przyjaciela posługiwania się archaiczną kuszą, prezentując mu również staroświecki samostrzał zwany arbaletą: „Pamiętam ja tę arbaletę – pisał Fryderyk – coś Ty mię za nią wymęczył, za wszystkie grzechy”. (md)