Teraz na antenie
undefined - undefined
Następnie
undefined - undefined
Teraz na antenie
undefined - undefined
Następnie
undefined - undefined
6 września 1836 r. Robert Schumann, pisząc w „Neue Zeitschrift für Musik” o Wariacjach op. 12 Chopina, wykorzystał motto Heinricha Heinego: „Jedwabnych pończoch cieniutka przędza,// Czarne tużurki, białe mankiety,// Miodowe słówka i pocałunki //– Serca im tylko braknie niestety!” Charakteryzując tę kompozycję, której pełny tytuł brzmiał Variations brillantes sur le rondeau favori „Je vends des scapulaires” z opery Ludowic Hérolda i Halévy'ego, napisał: „Najlepszą recenzją […] większości wariacji jest przytoczone przeze mnie motto. Wszystkie należą do salonu […]. Wariacji nie można traktować na równi z oryginalnymi dziełami kompozytora”. Antoni Rubinstein nazwał Wariacje op. 12 pewnego rodzaju daniną, jaką Chopin złożył modzie panującej wówczas w Paryżu. (md)