Wśród spojrzeń

23 września 1849 r., w poniedziałek od godz. 11 do 17, na wystawie fantów loteryjnych, dochód z których przeznaczony był dla „Zakładu sierot”, a także na wsparcie funduszy Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, dyżur pełniła Izabela Barcińska, siostra Chopina. Od dłuższego czasu aktywnie działała w tej instytucji, pełniąc funkcję opiekunki. Tego dnia 6-godzinny dyżur dla Izabeli był niezwykle ciężki. Musiała rozmawiać z gośćmi przybywającymi na wystawę, cierpliwie i bez łez opowiadać o chorobie Fryderyka, znosić natrętne nieraz spojrzenia i niejednokrotnie bolesne pytania dotyczące stanu zdrowia jej brata. W tym czasie w Paryżu przy cierpiącym kompozytorze czuwała Ludwika Jędrzejewiczowa ze swą córką. W domu rodzinnym Fryderyka obawa o jego życie nie pozwalała na podejmowanie tych bolesnych tematów. Z niecierpliwością oczekiwano powrotu Kalasantego Jędrzejewicza z Paryża i pomyślnych stamtąd wieści. (md)