Odszedł do nieskończoności

21 listopada  1849 r., w „Neue Zeitschrift für Musik” zamieszczono wiersze niemieckiego  pianisty, bliskiego przyjaciela Chopina, Ferdinanda Hillera, będące wyrazem myśli i uczuć względem zmarłego kompozytora. W niespełna trzy tygodnie po jego zgonie, pianista ten zorganizował w Düsseldorfie uroczystość żałobną, podczas której recytował własne wiersze przy akompaniamencie chopinowskiej muzyki. W wieczorze uczestnictwo przyjęły wszystkie siły muzyczne miasta. Uroczystość rozpoczął marsz żałobny z Eroiki Beethovena, później wykonano Requiem Cherubiniego, chór z Paulusa Mendelssohna. Gdy na zakończenie wybrzmiały dźwięki Marsza żałobnego Chopina, recytując swój wiersz Hiller zwrócił się do obecnych z przesłaniem: „Pamiętajcie o nim – wyznaczcie mu godne miejsce w panteonie śpiewaków, co znali swój kunszt. Nieskończenie doskonały, odszedł do nieskończoności. Podwójne więc będzie jego uwielbienie, bo żyć będzie wiecznie – i tam, i tu”. (md)