Ballada muzyką

8 grudnia 1830 r. na murach Warszawy pojawiły się napisy z cytatami wierszy Mickiewicza, zwłaszcza „Ody do młodości”. Poezja tego poety w okresie przedpowstaniowym miała charakter rewolucyjny, przyczyniając się do wybuchu wydarzeń listopadowych. Fryderyk wcześnie poznał poezję wieszcza, bowiem czytana była w jego rodzinnym domu. Zafascynowany wierszami poety kupił w warszawskiej księgarni tomik „Ballad i romansów”, wysyłając jeden egzemplarz swemu przyjacielowi Jasiowi Białobłockiemu. Wielbiący Mickiewicza profesor Elsner, często opowiadał swemu uczniowi „o potrzebie i konieczności zwrotu do ludowości, do narodowości”, w odniesieniu do twórczości poety. Chopin spotkał się z  Mickiewiczem dopiero w Paryżu. Obaj romantycy, których różnica wieku wynosiła 11 lat, obdarzyli się wzajemną sympatią. Kompozytor, od wczesnych lat zachwycony kolorytem ballad wieszcza, już w roku 1831 skomponował swoją pierwszą Balladę g-moll op. 23, utwór bez literackiego programu, ale posiadający zamkniętą fabułę, która mogła być jednak „opowiedziana” tylko muzyką, a nie słowami. (md)