To wandalskie rubato

6 stycznia 1934 r. Florent Schmitt, francuski kompozytor, profesor Konserwatorium Paryskiego, poruszył w „Le Temps” temat adaptacji scenicznej dzieł Chopina. Podjęli się tego trudnego zadania Louis Aubert, kompozytor i pianista oraz Émile Vuillermoz, francuski pisarz i krytyk muzyczny. Stworzyli spektakl La Nuit ensorcelée [Zaczarowana noc], wykorzystujący chopinowską muzykę. Wzbudziło to „u niektórych zrzędliwych słuchaczy protesty […]” – napisał Schmitt. Wychwalając Auberta stwierdził, iż dokonał on rzeczy pożytecznej. Zrealizowane przedsięwzięcie było bowiem najpewniejszym jak dotąd sposobem, od czasu śmierci kompozytora, pozwalającym usłyszeć Chopina autentycznego, „bez tych natrętnych omdleń, tych nieznośnych rubato, tych podkreślanych, skracanych zakończeń taktów, tego świętokradztwa, […] jakiego dopuściły się całe pokolenia wybitnych oprawców. Jaki Parlament, jaka Liga Narodów ochroni Chopina przed tymi Wandalami?” - pytał Schmitt. (md)