„Jeżeli kiedy, to teraz”

9 stycznia 1842 r. Chopin i George Sand byli w Théâtre des Italiens w Paryżu na prawykonaniu Stabat Mater Gioacchina Rossiniego. Po powrocie z Nohant kompozytor był w bardzo dobrej kondycji fizycznej, mógł więc aktywnie włączyć się w nurt życia kulturalnego. Uwielbiający operę i śpiew, z entuzjazmem pisał do rodziców: „Jeżeli kiedy, to teraz wszystko mam w Paryżu”, wspaniałych śpiewaków i Théâtre des Italiens, gdzie jego dyrektor Rossini „stworzył najlepszą operę w Europie”. Chopin wielokrotnie oglądał tam Cyrulika sewilskiego i Włoszkę w Algierze, oklaskiwał Paulinę Viardot w Semiramidzie. Podczas przyjętego owacyjnie paryskiego prawykonania Stabat Mater, Chopin zachwycał się przede wszystkim melodyjnością tej kompozycji, a także jej genialnymi fragmentami z udziałem śpiewaków [Eia Mater, Sancta Mater, Quando corpus]. (md)