Granica smaku

13 stycznia 1848 r. miało miejsce „małe spotkanie w wybranym gronie” u pani Katherine Erskine w Paryżu. Uczestniczyli w nim malarz George Richmond, Miss Margaret Trotter, Chopin i jego norweski uczeń Thomas Tellefsen oraz Jane Stirling i Fanny Erskine, 22-letnia śpiewaczka amatorka, spokrewniona z panią domu. Podczas tego towarzyskiego spotkania Chopin grał długo, po czym zaprezentował tzw. „teatr cieni na murze” [rabbits on the wall], bawiąc tym wszystkich gości. W trakcie dyskusji Tellefsen podjął temat smaku muzycznego, twierdząc, że nie może być ostatecznie wykształcony u młodego artysty przed osiągnięciem wieku 22 lat. Chopin miał zdanie odmienne i żartobliwie prosił swego ucznia, by obniżył nieco tę granicę. We wrześniu 1848 r. kompozytor wpisał do sztambucha 22-letniej Fanny swoją pieśń zatytułowaną Wiosna op. 74 nr 2 na głos z fortepianem, do słów Stefana Witwickiego. (md)