À M-lle Marie Wodzińska

25 stycznia 1837 r. Chopin otrzymał list od Teresy Wodzińskiej, do którego kilka ciepłych słów dołączyła jej córka Maria, nieoficjalna narzeczona polskiego kompozytora: „Mama połajała, a więc ja dziękuję, ślicznie dziękuję, a jak się zobaczymy, to jeszcze ładniej podziękuję. Znać, żem bardzo leniwa do pisania, bo to odłożenie do zobaczenia zwalnia mnie z wielu słów teraz”. Fryderyk nieco wcześniej wysłał swej ukochanej ostatnio wydane kompozycje Quatre Mazurkas pour le piano op. 24, umieszczając na karcie tytułowej ręcznie wpisaną dedykację: „à M-lle Marie Wodzińska/FFChopin”. Teresa Wodzińska wspomniała o „paczce z nutami”, musiało być zatem w tej przesyłce więcej kompozycji, które ukazały się w tym samym czasie. Może kompozytor przesłał również Nokturny op. 27, Poloneza Es-dur op. 22, Polonezy op. 26, Balladę g-moll op. 23. Egzemplarze tych utworów z dedykacją dla Marii nie są jednak znane. (md)