Cierpienie

28 stycznia 1849 r. Eugène Delacroix złożył wizytę Chopinowi, spędzając z nim długi wieczór wypełniony rozmową. Swoistą kroniką każdego takiego spotkania, zwłaszcza w latach 1847-1849, były Dzienniki sławnego malarza i wiernego przyjaciela kompozytora, przed którym odkrywał on swą duszę, sporządzając coś w rodzaju twórczego testamentu. Po styczniowym spotkaniu Delacroix zanotował: „cierpienie zabiło w nim ciekawość do czegokolwiek, zwłaszcza do pracy”. Zniechęcenie było już stale obecnym skutkiem choroby Chopina, a wraz z nim pojawiło się bolesne poczucie zatraty własnej tożsamości.  Schorowany kompozytor żalił się przed swoim powiernikiem, że „muzykę przegnało z jego duszy fizyczne zmęczenie chorobą, a zdezorganizowane ciało stłamsiło jakąkolwiek twórczą myśl”. Mimo udręczenia cierpieniem, obecność serdecznego przyjaciela zazwyczaj przynosiła mu ulgę. (md)