„Nie pytajmy, który większy”

14 marca 1885 r. w „Echu Muzycznym, Teatralnym i Artystycznym” Jan Karłowicz, polski filolog i etnograf, ojciec Mieczysława, podjął próbę porównania twórczości Moniuszki i Chopina. Miał u temu wszelkie możliwości, bowiem poza studiami historycznymi i filologicznymi, kształcił się też muzycznie. Grał na wiolonczeli i organach, oraz zajmował się komponowaniem. W Warszawskim Towarzystwie Muzycznym założył sekcję poświęconą Moniuszce, a nieco później Chopinowi. „Nie pytajmy, który z nich wyższy, który większy, ale jak i w czym obaj są wielkimi […] Szopen jest samowładnym panem fortepianu, Moniuszko śpiewu. Piosnki Szopena, wyjąwszy jedną, czy dwie, nie dorównują utworom jego fortepianowym. Kompozycje Moniuszki na fortepian, wyjąwszy parę polonezów, nie dościgają jego kreacji wokalnych.[...] Wagi gatunkowej dla geniuszów nie ma. […] Moniuszko jest geniuszem nie uznanym, Szopen uznanym”. (md)