Prawda uczuć

28 marca 1841 r. Anton Schindler, uczeń Beethovena i jego biograf, napisał: „Wieczorem przed godziną dziesiątą poszedłem do Léo [bankier August Léo]. Znajdowało się tam liczne towarzystwo. Panna Müller z Wiednia, którą Léo wskazywał mi już od dawna jako najlepszą uczennicę Chopina, grała na początku Trio Es-dur [op. 97] Beethovena bez cienia jakiegokolwiek poczucia formy, bez najmniejszej znajomości ekspresji. Od wielu lat nie słyszałem już tak złej gry na wszystkich poziomach. […] Spośród pianistów byli tam: Liszt, Chopin, Doehler, Leopold Mayer z Petersburga, Rosenhain, mały Rosjanin Anton Rubinstein. [...] Wszyscy odmówili grania, z wyjątkiem Doehlera”. Po wysłuchaniu gry Chopina w Paryżu w 1845 roku, Schindler napisał: „Chopin jest księciem wszystkich fortepianistów, uosobioną poezją przy fortepianie. […] Główną zaletą gry tego wielkiego mistrza jest najzupełniejsza prawda w wyrażaniu uczuć”. (md)