Śmierć Emilki

10 kwietnia 1827 r. w parafii Świętego Krzyża w Warszawie przy Krakowskim Przedmieściu, spisany został akt zgonu zmarłej na gruźlicę 14-letniej Emilii Chopin, najmłodszej siostry Fryderyka. W „Liber Mortuorum [księdze zejść] / Januarius 1821 – Januarius A. 1830” , znajdującej się w archiwum parafialnym, zapisano: „Numer 394. / Ulica Krakowskie Przedmieście / Dzień 10 / kwiecień 1827 / Emilia Chopin, córka pp. Mikołaja, profesora Liceum, i Justyny z Krzyżanowskich, opatrzona Sakramentami, pochowana na Powązkach / Rodzaj choroby: konsumpcja / Wiek: 14 / Mężczyźni - / Kobiety 1”. W rubryce podającej przyczynę zgonu wpisano „konsumpcję”, czyli wyniszczenie organizmu przez „chorobę płucową”. Na grobie wyryto napis: „Emilia Chopin znikła w 14-tej wiośnie życia jak kwiat w którym owocu kwitła nadzieja”. (md)