Małcużyński u szczytu

17 lipca 1977 r. w Palmie na Majorce w wieku 63 lat zmarł nagle wieki polski pianista Witold Małcużyński, niezrównany odtwórca dzieł Chopina. Studiował w Konserwatorium Warszawskim w klasie fortepianu J. Lefelda i J. Turczyńskiego. Został laureatem III nagrody na III Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym. im. Fryderyka Chopina w Warszawie, przygotowując program pod kierunkiem Ignacego Jana Paderewskiego. W Paryżu studiował u M. Long i I. Philippa. Po powrocie pianisty do kraju Jerzy Waldorf napisał: „Boski Małcużyński […] wrócił z Paryża jako pianista najwyższej klasy. Jego ton nabrał pełni i mocy wprost wspaniałej. […] Nie mniejszą z nowych zalet gry Małcużyńskiego jest […] szeroki oddech w traktowaniu wielkich fraz chopinowskich”. Po triumfalnym recitalu w Carnegie Hall w 1942 roku, napisano: „[…] mistrzowsko panuje nad wszystkimi środkami pianistyki XIX wieku i wspaniałymi efektami stworzonymi dla fortepianu. […] Chopina gra z wielką prostotą, a jednak w sposób dramatyczny. Umie być jednocześnie naturalny i wielki”. (md)