Pogrzeb emigrancki

7 listopada 1849 r. w krakowskim piśmie „Czas” przedrukowana została relacja z pogrzebu Chopina, nadesłana przez paryskiego korespondenta. Podkreślił on przede wszystkim emigracyjny charakter tej smutnej uroczystości, pisząc: „Po mszy św. postępowali za trumną naprzód emigranci polscy, wszyscy prawie z zakładu paryskiego [skupieni wokół Hôtel Lambert i Polskiego Towarzystwa Demokratycznego] i miast polskich, za nimi emigranci innych narodów”. Prasa warszawska, poznańska, krakowska i lwowska, wiele miejsca poświęciły uczczeniu pamięci wielkiego Polaka. W jednym z zeszytów „Biblioteki Warszawskiej” ukazał się wiersz Seweryna Kaplińskiego Na śmierć Chopina (Szopena), w sposób poetycko rozwijający porównanie Chopina z Kopernikiem: „Z Kopernikiem cię łączy kolebka i sława//On siłą swojej myśli prawa słońcom pisał//Tyś duszą dla dusz bratnich słodkie kreślił prawa//Którymiś serca wzruszał, rozrzewniał, kołysał//On czuje gwiazd harmonię, lecz cyframi ziębi//Ty harmonię niebieską wlewasz do serc głębi”. (md)