Żurawlew z Chopinem

26 marca 1910 roku w sali Filharmonii Warszawskiej, jak podaje Stanisław Dybowski w swym „Słowniku pianistów polskich”, miał miejsce poranek wychowanków Instytutu Muzycznego. W koncercie tym uczestniczył 23-letni wówczas pianista, Jerzy Żurawlew, o którym napisano: „Największe zainteresowanie budziła klasa prof. Michałowskiego, […] najkorzystniej przedstawił się p. Żurawlew, kandydat na poważnego wirtuoza. W grze jego jest dużo polotu i temperamentu, czasami nawet za dużo, przez co cierpi strona dynamiczna i czystość wykonania”. Jak wspominał pianista po latach, jego miłość do Chopina zrodziła się gdy miał zaledwie 10 lat. Wtedy to brat podarował mu nuty Poloneza A-dur op 40. Zafascynowany chopinowskim dziełem zabrał się do grania. Połknął wówczas „bakcyla chopinizmu”. Nazwisko Żurawlewa nierozerwalnie związane jest z powołaniem do życia Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Do ostatnich dni życia uczestniczył w pracach jury. Zmarł 4 października 1980 roku podczas trwania X Konkursu Chopinowskiego. (md)