Szuka dziury w całym

14 kwietnia 1846 r. Chopin po przebytej poważnej chorobie, udał się na rekonwalescencję do Côteau pod Tours do Forestów, krewnych swego najbliższego francuskiego przyjaciela, Auguste Franchomme'a. W czasie choroby kompozytorowi dokuczały nie tylko dolegliwości fizyczne, przeżywał dość ciężkie stany ducha, stawał się coraz bardziej zamknięty w sobie, napięty, zdenerwowany i poirytowany najdrobniejszymi sprawami. Mając niejako świadomość, że nie pozostało mu już zbyt wiele sił, coraz więcej czasu poświęcał kompozycji. Pracował nad Polonezem-Fantazją, Barkarolą i Sonatą wiolonczelową, przy tworzeniu której korzystał z technicznych porad Franchomme'a. Kwietniowy pobyt w okolicach Tours, trwający niewiele ponad tydzień, wpłynął na poprawę zdrowia Chopina, o czym George Sand informowała swego syna Maurycego: „Chopin pojechał do Tours zakatarzony, a wrócił zdrowy. Tylko bardziej zadziorny i bardziej niż zwykle szuka dziury w całym. Mnie to śmieszy, pannę de Rozières doprowadza do płaczu, Solange oddaje mu z nawiązką [...]”. (md)