Teraz na antenie

undefined - undefined

Następnie

undefined - undefined

Drugi Paganini

28 maja 1831 r. w liście do rodziny Chopin wiele miejsca poświęcił 25-letniemu czeskiemu skrzypkowi Josefowi Slavikowi, którego poznał w Wiedniu i z którym zaprzyjaźnił się. „Jest to jeden z tutejszych artystów, z którym mam pociechę i z którym mam zażyłość. Grał jak drugi Paganini. […] Żałuję, ach, żałuję, że go Tytus nie poznał” – pisał Fryderyk. W Wiedniu zachwycano się nadzwyczajną techniką i muzykalnością młodego skrzypka, a sławny Franciszek Schubert napisał dla niego jeden ze swych ostatnich utworów Fantazję C-dur na skrzypce i fortepian. Młodzieńcy spotykali się często i chętnie muzykowali. Zapewne nie jeden raz przegrywali Schubertowską Fantazję. Postanowili też skomponować duet w formie wariacji na skrzypce z fortepianem. Wybrali już nawet beethovenowski temat, a Fryderyk rozpoczął „wypłakiwanie adagia”, informując o tym swego przyjaciela, Jasia Matuszyńskiego. Podczas pobytu w Wiedniu Chopinowi zabrakło czasu na zajęcie się duetem, po którym ślad zaginął. Dwa lata później Josef Slavik zmarł przedwcześnie w wieku 27 lat. (md)