Dar z obcowania

1 czerwca 1917 r. na łamach „La Presse” ukazał się artykuł Edmonda Épardauda, dziennikarza, dyrektora gazety ,,Cinéma”, scenarzysty i realizatora, opisujący koncert francuskiego pianisty Victora Gille'a, specjalizującego się w wykonawstwie chopinowskiej muzyki. Jego występ określił mianem wielkiego wydarzenia „noszącego wszelkie znamiona prawdziwego kapłaństwa sztuki”. Artysta ten posiadł bowiem „wyjątkowy dar natchnienia”, który czerpał – jak sam opowiadał – „ze szczególnego obcowania z duszą Chopina”. Ponoć często odwiedzał grób polskiego kompozytora na paryskim cmentarzu Père-Lachaise w porze zmierzchu, aby „nasiąknąć duchem kompozytora i przeniknąć umysł wielkiego kompozytora”. Edmond Épardaud o grze tego ekscentrycznego pianisty, napisał: „Gille gra Chopina jako artysta pełen inspiracji, jego poważna i głęboka gra [...] i ten rodzaj elektryzującej atmosfery, która promieniuje wokół wysublimowanych pieśni śpiewanych przez jego palce, urzekają nas i podporządkowują jak czary”. (md)