Osładzana porażka

30 lipca 1840 r. Fryderyk Chopin wystosował list do Józefa Elsnera, przedstawiając stanowisko wydawcy Maurice'a Schlesingera, w sprawie opublikowania jego „Oratorium Passio D-N. Jesu Christi Seu Triumphus Evangelii”. Prowadził długie rozmowy ze Schlesingerem, pragnąc przekonać go do nowego dzieła swego nauczyciela. „Najukochańszy Panie Elsner! – pisał Fryderyk – nie będę filozoficznych uwag robił nad żydostwem, ale muszę go obronić trochę, bo istotnie wielkie dzieła, takie jak np. Pańskie „Oratorium”, dużo nakładu kosztują i nie [są] kupowane, bo prócz Konserwatorium żadne inne etablissement [instytucja] nie egzekwuje podobnych rzeczy. A Konserwatorium żyje tylko dawnymi symfoniami [...]”. Chopin wyraził także żal, że nie dane mu było poznać elsnerowskiego dzieła, „zapewne wyższego nad wszystko, co w tym rodzaju zostało napisane”. Przekonany był również, że będzie mógł wysłuchać tej kompozycji „w Kolonii, Moguncji, Düsseldorfie albo w Lipsku, gdzie co rok muzykalne festyny i tylko podobnym utworom poświęcone dają”. (md)