O drugiej nad ranem

21 października 1849 r. redakcja „Revue et Gazette Musicale” na łamach swego czasopisma zamieściła nekrolog zmarłego w Paryżu 17 października Fryderyka Chopina: „ (…) o godzinie drugiej nad ranem (…) zakończył życie ten znakomity artysta, który (...) stanął w pierwszym rzędzie wśród znakomitości współczesnych, wyróżniając się bardziej indywidualnym od innych charakterem swego talentu”. Na wieść o śmierci Chopina paryska prasa natychmiast podjęła temat, drukując liczne artykuły, będące hołdem składanym wielkiemu polskiemu artyście „przedwcześnie zgasłemu Arielowi fortepianu”. W „La Press”, „Journal des Débats”, „Le Constitutionnel”, „L 'Illustration”, „La Musique”, „L'Ordre”, wspominano „(…) jednego z trzech czy czterech najsławniejszych fortepianistów swej epoki”, który „był uosobieniem muzyki i natchnienia”. Cały muzyczny świat opłakiwał artystę „posiadającego niezwykłą moc przemawiania do najszlachetniejszych stron duszy ludzkiej”. Żegnano „wirtuoza i kompozytora marzeń samotnych”, „geniusza nie podlegającego żadnym prawom”. (md)