Antoni usamowolniony

2 grudnia 1863 r. w Sądzie Pokoju Okręgu i Miasta Warszawy odbyło się posiedzenie Rady Familijnej „w interesie nieletniego Antoniego Żelisława Jędrzejewicza ur. 23 lipca 1843 roku, po Józefie Kalasantym i Ludwice z Chopinów Małżonkach Jędrzejewicz obydwojgu zmarłych”. Sprawa dotyczyła „usamowolnienia” tego nieletniego jeszcze, najmłodszego syna Ludwiki, siostry Fryderyka Chopina. Rada Familijna stwierdziła, że 20-letni Antoni Żelisław posiada „wiek prawem do usamowolnienia przepisany, posiada nadto tak rozwinięte władze umysłowe, iż bezpiecznie majątkiem swym zarządzać może”. Rada uznała więc najmłodszego syna Ludwiki, siostrzeńca Fryderyka Chopina, za „usamowolnionego”. Na kuratora, mającego nad nim sprawować opiekę, aż do czasu dojścia do pełnoletności (21 lat), powołano Antoniego Barcińskiego, szwagra Fryderyka. Antoni po śmierci swej matki wraz z ciotką Izabelą Barcińską opiekował się pamiątkami po kompozytorze. Pełnił też funkcję prezesa Sekcji im. Fryderyka Chopina przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. (md)