Zmarł Seiji Ozawa

Seiji Ozawa był pierwszym japońskim dyrygentem, który znalazł się w wąskim gronie najbardziej pożądanych kapelmistrzów świata. Jego wykonawstwo odznaczało się klarownością faktur, precyzyjną artykulacją, neoklasycznym umiarem i brakiem skłonności do sentymentalizmu – a nawet do wyraźnej emocjonalności. Od 1973 r. przez 29 sezonów stał na czele Boston Symphony Orchestra, nadzwyczajnego zespołu, który znalazł się również u początku jego kariery. Rozpoczęła się ona po zwycięstwie w konkursie kapelmistrzowskim w Besancon w 1959, gdzie dostrzegł go Charles Munch, ówczesny dyrektor Bostończyków, i zaprosił na kurs do ich letniej siedziby, w Tanglewood. Po lekcjach z Munchem i Pierre'em Monteux, Ozawa uczył się także u Karajana i Bernsteina. Następnie występował na najważniejszych estradach, z największymi zespołami, w Ameryce, Japonii i w Europie. W 2002 stał się pierwszym Japończykiem, dyrygującym Koncertem Noworocznym Filharmoników Wiedeńskich. Mimo bardzo szerokiego repertuaru, jego główną domeną pozostawały kompozycje XX-wieczne.